Páginas

miércoles, 4 de diciembre de 2019

BELEN AUSEJO. EMAKUMEA, EUSKALDUNA, EZKERTIARRA, EKOLOGISTA ETA GAINERA, MURILLO EL FRUTOKOA

Inkisizio espainiarraren garaian gure lurretan sutara eraman zituzten pertsona gehienek ezaugarri berak zituzten: emakumeak, euskaldunak eta txiroak. Behin sorginak zirela onartuta, egiten zitzaien hurrengo galdera hauxe zen: Zein hizkuntzatan mintzatzen da deabrua? Erantzuna jakina zen, noski, euskeraz
Orduko inkisizioa bizirik balego, seguru Belen Ausejo sorgintzat hartuko zuela, errebeldia aireak lau haizetara zabaltzen dituen emakumea baita; eta, duda barik, kontatzeko asko duena.
Iruñeko Katakraken geratu ginen berarekin elkarrizketa egiteko. Lokal hau giro “gorrian” mugitzen den jendearen topaleku izan ohi da; kafetegia, liburu denda eta hitzaldiak egiteko guneak dituen topalekua. Belen azaldu orduko, bere saltsan zebilela ohartu ginen, mundu guztiak ezagutzen baitzuen, eta ezagun eta lagun guztiekin geldialditxo bat egiteko prest azaldu zen. Denak agurtu eta gero, elkarrizketari ekin genion, bi ildo nagusirekin: euskara eta ingurunea.

Nola agertu zen euskara zure bizitzan?
Ni familiako txikiena naiz eta trantsizio garaian ahizpa nagusiak etxera ekartzen zituen kalean aldarrikatzen ziren errebindikazioak. Hura izan zen nire lehen hartuemana euskaltzaletasunarekin. Hala ere, euskara entzun nuen lehenengo aldiaz gogoratzen naiz: Murillo el Frutoko arraindegian izan zen, hamar urterekin, gehienez jota… swahilia baino arrotzagoa iruditu zitzaidan!  (klik egin-ver más)
La Voz de la Merindad

¿POR QUÉ EL MALESTAR SOCIAL EN PERÚ NO ESTALLA COMO EN OTROS PAÍSES SUDAMERICANOS?

El sábado 23 de noviembre, mientras la protesta estallaba en Colombia y se mantenía en Chile y Bolivia, Perú organizó la final de la Copa Libertadores sin mayores sobresaltos.
A pesar de compartir con estos países problemas de fondo como la desigualdad, la corrupción y la alta desconfianza hacia la clase política, los peruanos no nos hemos sumado a los estallidos de protesta en la región. Inclusive cuando el lunes pasado se liberó a Keiko Fujimori –excandidata a la presidencia acusada de lavado de activos por recibir financiamiento de Odebrecht– menos de mil personas salieron a protestar. Parece improbable que en el corto plazo nos unamos al baile.
¿Significa esto que los peruanos somos poco propensos a protestar? Todo lo contrario, somos de los que más protestamos en la región. Sin embargo, estas protestas rara vez se han articulado en manifestaciones nacionales.  (klik egin-ver más)
Omar Coronel (publicado en Público)